Kleine Sluis toont karakter

Naar teampagina: Kleine Sluis 1

Na matige Zondag, nu wel gestreden met passie.

Omdat uw scribent afgelopen week in de isolatie moest ivm Covid, kon hij geen getuige zijn van de, naar horen zeggen en schrijven, slappe vertoning in de derby tegen ZAP. Gisteravond kreeg het gemankeerde elftal van Trainer Remy Zoer de mogelijkheid om revanche op zichzelf te nemen. Op bezoek kwam HSV uit Heiloo, al de gehele competitie meedraaiend om de voorste plaatsen in de stand, en tevens het elftal met de minst gepasseerde doelman. Zoals gezegd, het elftal van Zoer mankeerde nogal wat spelers. En dus opnieuw een reservebank vol tieners, die aan het grote werk mogen snuffelen.

HSV, normaal onder leiding van Mark Kranendonk, moest het zonder de hoofdtrainer doen. Zijn taak werd waargenomen door Dirk Vennink, geen onbekende bij de Kleine Sluis staf. Bij aanvang bleek al direct dat HSV een goed voetballend middenveld heeft, een stugge defensie, maar dat er ook voorin een killersinstinct mist, waardoor het verzorgde spel geen dreigingen inhield. De grootste dreiging voor het doel van Teun Groot moest komen uit hoekschoppen of vrije trappen, maar de, opnieuw gehusselde samenstelling van de defensie, hield de rug recht. Het spel kreeg een eerste wending toen na een ruime twintig minuten, Stefan Vogel na een gevaarlijke charge op Roy de Jong, met rood naar de kant kon. Er was geen twijfel, zelfs niet bij de eigen medespelers, want er werd niet gemopperd over de kaart. Het veranderde wel het spelbeeld. Kleine Sluis probeerde iets brutaler te gaan voetballen, hoewel er nog geen mensen werden doorgeschoven, uit angst voor counters.

Maar ondanks de man meer situatie en de tomeloze inzet, was er veel te weinig rust in het spel, waardoor passing niet goed ging, verkeerde acties werden uitgevoerd en het geheel nogal nerveus overkwam. Wel kon de verdediging van de gastheren, de HSV voorwaartsen bij het doel van Groot vandaan houden.

Na de pauze iedereen nog fit, dus geen wissels uitgevoerd. De wedstrijd bleef redelijk in evenwicht, HSV ondanks in ondertal beter combinerend, Kleine Sluis opportuun spelend met veel inzet en passie. Dat werd alleen nog maar meer toen rond het uur, Joost Borst op avontuur ging. Vanaf links kwam hij de zestien binnen, dribbelde langs de achterlijn richting doel en kreeg het voor elkaar om de bal tussen paal en doelman Marnix de Vries te krijgen(1-0) Een vreugde explosie volgde. De weg was nog lang, maar de onverzettelijkheid was groot, en veroorzaakte juist bij de tegenstander steeds meer irritatie. Het spel werd niet beter, maar de echte dreiging was er op één moment na ook niet. En voor dat ene moment kreeg Groot voldoende steun van zijn defensie om het doel schoon te houden. Nu begon, na de derde wedstrijd in 10 dagen, ook bij een aantal mannen de vermoeidheid op te spelen. Zo werden in het laatste kwartier zowel Bart Vledder als Dion Kwast met krampverschijnselen naar de kant gehaald en vervangen door Tim van Erp en Job Oosterbaan. Even later gevolgd door Thijs Compter die werd vervangen door Jaap Geerligs.

Door de wissels en blessures was de extra tijd iets langer dan gehoopt, maar bij het eindsignaal van scheidsrechter de Jager waren de juichkreten niet van de lucht. 

Revanche op zichzelf genomen, een mooie positie op de ranglijst verkregen en de zure smaak van de voorgaande wedstrijd weggepoetst. Lang genieten kan men niet, want komende Zondag alweer staat de volgende wedstrijd op de rol. Dan wederom een thuiswedstrijd. Tegenstander zal dan de nieuwe fusieclub SV Enkhuizen zijn. Zal het elftal van Zoer dan weer omhoog kunnen blijven kijken?