Kleine Sluis 1 heeft titel binnen

Naar teampagina: Kleine Sluis 1

Klus op en tegen Texel toch nog betrekkelijk eenvoudig geklaard.

Het is feest in het dorp. Uitgerekend in het weekend dat bol staat van de activiteiten in verband met Koningsdag en de bloemendagen, moest het elftal van Remy Zoer op herhaling naar Texel. Er hoefde slechts drie kwartier te worden uitgespeeld van de eerder dit seizoen zo dramatisch gestaakte wedstrijd. De situatie tussen toen en nu was danig anders. Door het blijven winnen van wedstrijden, het laten liggen van punten door de concurrentie, en het naar het eind toe lopen van de competitie, kon Kleine Sluis prompt bij een overwinning de kampioenstitel binnen halen. Daarbij kwam dat er ook nog een 0-2 voorsprong stond van de vorige keer. Al met al was dat reden genoeg om niet alleen met de selectie de oversteek te maken. Ook vele supporters wilden erbij zijn dus togen twee bussen naar het eiland om een eventueel kampioenschap te vieren.

De boot heen was nog relatief rustig. Je zag hier en daar toch gespannen koppies die met hun gedachten waarschijnlijk al op het veld liepen. Ook Zoer zelf was niet in zijn normale doen. Heen en weer drentelen, steeds maar weer naar het tactisch plan op het bord kijken, veel koffie drinken. Hier waren de zenuwen aan het werk. Vandaag ook een volle bank. Zoer wilde deze wedstrijd alle spelers erbij betrekken. Dus ook de geblesseerden en geschorsten. Dit resulteerde in zes wissels en nog twee man achter het hek die alles van dichtbij mee konden maken. 

Na een indrukwekkende één minuut stilte ter nagedachtenis, kon de wedstrijd beginnen. Het tot dan voorbeeldige publiek ging bij de aftrap even los met vuurwerk, dit ter aanvuring naar de spelers toe. Het begin was nerveus. Met de wetenschap dat de tegenstander al was gedegradeerd en dus vrijuit kon spelen, pepte Zoer zijn eigen spelers nog eens op, door te wijzen op de strakke koppen van de Texelse spelers. "Zij willen de koploper verslaan", waren zijn woorden. Deze waren na een aantal minuten niet aan dovemansoren gericht geweest. Kleine Sluis nam de wedstrijd in handen en er kwamen fraaie aanvallen richting het doel van de gastheren. Rond de twintig minuten kreeg men een hoekschop. Jord van der Pol trapt deze vanaf de linkerkant en ook nu was zijn trap weer van een grote schoonheid die door Billy Ray Zwart bij de tweede paal binnen werd gekopt (0-3). De vreugde was groot. Plots waren alle spanningen van de spelers afgevallen en in een tijdsbestek van vijf minuten was de wedstrijd, voor zover dat al niet het geval was, "dood"gespeeld. Binnen twee minuten na de treffer van Zwart, lag de volgende erin. Een vrije trap aan de rechterkant werd weer door van der Pol genomen. Dit keer was het Geert Weel die met zijn hoofd net iets eerder bij de bal was dan doelman Myron Coot(0-4) En nog was de koek niet op. Weel werd een viertal minuten later weer de ruimte op rechts ingestuurd. Zijn voorzet werd onder druk van van der Pol door een eigen verdediger van de gastheren achter zijn doelman gewerkt (0-5) De wedstrijd en het kampioenschap waren binnen. Nog een keer staken de supporters vuurwerk af, men viel elkaar al in de armen. Maar er moest nog twintig minuten gespeeld worden. Zoer ging wisselen om zoveel mogelijk spelers te laten proeven. Aanvoerder Mitchell Jansen, al weken in spanning voor de geboorte van zijn eerste kindje, maar er toch gewoon bij, mocht plaatsmaken voor Helder van der Eng. Billy Ray Zwart mocht ook onder luid applaus naar de kant. Voor hem kwam Dion Kwast. Kleine Sluis kon lekker vrijuit voetballen en speelde de minuten weg. Slechts één keer moest Teun Groot zich strekken na een schot van Stijn Arends, maar deze bal werd keurig gekeerd. Als laatste wissel mocht Jeroen Woutering, geblesseerd en al, nog even meedoen. Hij is tot nu toe de topscoorder binnen de selectie en wilde zo graag meedoen. Zelfs hij kwam nog bijna op het scorebord, maar nu was doelman Coot wel alert.

Na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter barstte het feest los. Iedereen viel elkaar in de armen, en trainer Remy Zoer was even het middelpunt. Champagne vloeide rijkelijk, er waren bloemen, een KNVB oorkonde, medailles en een door de gebroeders Weel Bouw geschonken "kampioensshirt", waarna het nog lang onrustig werd. Details van de feestvreugde kunt u terugvinden op de gebruikelijke social media, zoals twitter, instagram, facebook en natuurlijk op de site.

Nog even wat cijfertjes tot nu toe. Om de gekende kreet: "Winnen doe je niet alleen" even aan te halen, de totale Zondag selectie bestaat uit 32 spelers voor Zondag 1 en 2. Na de winterstop aangevuld met 6 A-junioren die naast meetrainen ook speelminuten kregen. Op de training kwamen nog eens een aantal A-junioren meetrainen, die dicht bij aansluiting zitten. Deze aantallen zorgt voor een hoge trainingsopkomst, scherpere trainingen en het opkrikken van elkaars kwaliteiten. Dus ook de mannen en jongens van Zondag 2 inclusief hun begeleidende staf horen daarbij. In de 23 competitie- en 4 bekerwedstrijden hebben tot nu toe 34 van deze selectiespelers op het wedstrijdformulier gestaan van Zondag 1. Er hebben uiteindelijk 25 spelers speelminuten gemaakt. Werkelijk dus een prestatie van de gehele selectie. 

En wat nu? Er moeten nog drie wedstrijden worden gespeeld. Op 12 Mei een uitwedstrijd tegen Grasshoppers, 19 Mei de laatste thuiswedstrijd tegen VVW en de laatste wedstrijd is 26 Mei uit tegen VIOS-W. Al met al nog drie zware kluiven, maar met de titel op zak zal er een stuk minder spanning op staan dan een aantal weken eerder werd gevreesd.